ÖZET

Giriş:

Kusma oral alımı sınırlayan önemli bir semptomdur, hastaların damar içi sıvı tedavisi için hastane yatışına ve uzamış hastanede kalış süresine neden olabilir. Çalışmamızda akut gastroenteritli çocuklarda intramusküler ondansetron alan ve almayan iki grupta başvurudan sonraki yedi gün içinde kusma nedeniyle hastaneye yatış ve hastaneye tekrar başvuru oranlarını karşılaştırmayı amaçladık.

Yöntemler:

Aralık 2015-Şubat 2016 (ondansetron olmayan dönem) ve Aralık 2019-Şubat 2020 (kas içi ondansetron dönemi) arasında çocuk acil kliniğimizde akut gastroenterit (ICD A09) tanısı alan 6 ay-15 yaş arası (dehidratasyonsuz) hastaların dosyaları) geriye dönük olarak analiz edildi. Çalışmaya dahil edilen hastalar, tek doz intramusküler ondansetron alanlar birinci grup, ondansetron tedavisi almayanlar ikinci grup olmak üzere iki grupta incelendi. Birincil amacımız her iki grubun ilk 7 gün içinde tekrar başvuru ve yatış oranlarının belirlenmesiydi.

Bulgular:

Ondansetron tedavisi alan hastaların %21’inin, ondansetron almayan grubun %28’inin ilk 7 gün içinde acil servise kusma nedeniyle tekrar başvurduğu saptandı. Her iki grubun karşılaştırılmasında, tekrarlayan başvuruda grup I hastalarının %5’i ve grup II hastalarının %13’ü damar içi sıvı ihtiyacı (olasılık oranı=0,3; %95 güven aralığı =0,19-0,59) oldu ve acil serviste yatış gerekti.

Sonuç:

İntramusküler ondansetron tedavisi kusması olan akut gastroenteritli çocuklarda hastaneye tekrar başvuru oranını, tekrar başvuru esnasındaki yatış ve damar içi sıvı ihtiyacını azaltır.