Çocuk Yoğun Bakım Ünitelerinde Meningokoksemi: demografik, epidemiyolojik ve klinik özellikler
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Özgün Araştırma
P: 7-12
Nisan 2015

Çocuk Yoğun Bakım Ünitelerinde Meningokoksemi: demografik, epidemiyolojik ve klinik özellikler

J Pediatr Emerg Intensive Care Med 2015;2(1):7-12
1. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Yoğun Bakım Bilim Dalı, Ankara
2. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Yoğun Bakım Bilim Dalı, Adana
3. Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Yoğun Bakım Bilim Dalı, Diyarbakır
4. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Yoğun Bakım Bilim Dalı, İzmir
5. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Acil Bilim Dalı, İzmir
6. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Acil Bilim Dalı, Ankara
7. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Acil Bilim Dalı, Adana
8. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları Bilim Dalı, Adana
9. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları Bilim Dalı, Ankara
10. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Yoğun Bakım Bilim Dalı, İstanbul
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 17.12.2014
Kabul Tarihi: 12.02.2015
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

AMAÇ:

Meningokoksemi tanısıyla çocuk yoğun bakım ünitelerinde (ÇYBÜ) izlenen hastaları demografik, epidemiyolojik, klinik ve laboratuar özellikleri açısından değerlendirmektir.

YÖNTEMLER:

Dört farklı ÇYBÜ’ de takip ve tedavisi yapılan, menenjitin eşlik ettiği veya tek başına meningokosemi tanısı almış 1 ay-18 yaş arası çocukların tıbbi kayıtları değerlendirildi.

BULGULAR:

Çalışmaya toplam 33 hasta dahil edildi ve ortalama yaş 3.4±2.1 yıldı. Hastaların 22 (%67)’ si erkekti. Hastaların %84’ ünde ateş ilk semptomdu ve %97’ sinde tanı anında meningokoksemiye ait döküntü saptandı. Lomber ponksiyon hastaların %45’ ine yapıldı ve 7 (%21)’ sinde eşlik eden menenjit olduğu görüldü. N. meningitidis 7 hastanın kan kültüründe ve 2 hastanın BOS kültüründe üretilebildi. Hastaların %93’ ü hastaneye başvurduktan sonraki ilk 1 saat içerisinde ortalama 60 ml/kg sıvı bolusu aldı. İnotropik ve vazopressör tedavi olarak 18 (%54.5) hastaya dopamin, 9 (%27.2) hastaya dobutamin ve 4 hastaya (%12.1) epinefrin infüzyonu verildi. Hastaların %58’ inde steroid, %12’ sine ise dissemine intravasküler koagülasyon ve purpura fulminans nedeniyle heparin infüzyonu uygulandı. Ortalama yoğun bakım yatış süresi süresi 6 gün (1-29 gün), mortalite oranı %21’ di.

SONUÇ:

Çalışmamızdaki hastaların demografik, epidemiyolojik, klinik ve laboratuvar özellikleri daha önce yapılan çalışmalarla benzer olmakla birlikte, mortalite oranı yüksek olarak bulunmuştur.