Travma Hastası Bakıyor Olmanın Hekimler Üzerine Çocuk Araç Güvenliği Konusunda Olumlu Bir Etkisi Var mı?
PDF
Atıf
Paylaş
Talep
Özgün Araştırma
P: 54-58
Ağustos 2018

Travma Hastası Bakıyor Olmanın Hekimler Üzerine Çocuk Araç Güvenliği Konusunda Olumlu Bir Etkisi Var mı?

J Pediatr Emerg Intensive Care Med 2018;5(2):54-58
1. Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Pediatric Emergency Care, İzmir, Turkey
2. Dr. Behçet Uz Children’s Hospital, Clinic of Pediatrics, İzmir, Turkey
3. Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Pediatric Intensive Care, İzmir, Turkey
4. Dokuz Eylül University Faculty of Medicine, Department of Emergency Medicine, İzmir, Turkey
Bilgi mevcut değil.
Bilgi mevcut değil
Alındığı Tarih: 18.04.2018
Kabul Tarihi: 16.07.2018
Yayın Tarihi: 03.08.2018
PDF
Atıf
Paylaş
Talep

ÖZET

Giriş:

Ülkemizde ve dünyada, çocukluk çağında en önemli ölüm sebebi, motorlu araç kazalarıdır. Önleyici stratejiler ile motorlu araç kazalarına ikincil mortalite ve morbididte önemli ölçüde azalmaktadır. Araç güvenliği kullanımının arttırmak için ailelerin ve en sık başvurulan bilgi kaynağı olan hekimlerin yüksek bilgi düzeyine ve farkındalığa sahip olması gerekmektedir. Biz, travma hastası bakıyor olmanın hekimlerin bilgi düzeyi ve farkındalığı üzerine olumlu etkisi olabileceği fikrinden yola çıkarak çocuk hekimleri, acil hekimleri ve travma karşılayan hekimlerin çocuk araç koltuğu kullanımı hakkında farkındalığını ve bilgi düzeyini ortaya koymayı amaçladık.

Yöntemler:

Çalışma için 23 sorudan oluşan bir anket formu elektronik olarak hazırlandı. Anket formu üç bölümden oluşturuldu. Bu üç bölümde demografik veriler, çocuk araç güvenliği hakkında farkındalığı ve bilgi düzeyi sorgulandı. Üçüncü bölümde Amerikan Pediyatri Derneği’nin beş temel önerisi sorularak, bilgi düzeyinin ölçülmesi hedeflendi. Hekimler, travma hastası karşılayan ve karşılamayanlar olarak iki grupta karşılaştırıldı.

Bulgular:

Çalışmanın başında 641 anket formu elektronik olarak hekimlere gönderildi. Tüm katılımcıların 114’ü (%35,3) travma hastası karşılıyordu. Yüz doksan bir (%59,2) hekimin çocuğu vardı. Kendi bilgi düzeylerini orta derecede görenlerin sayısı travma bakan ve çocuğu olan hekimlerde istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksekti (sırasıyla; p<0,01 ve p=0,01). Buna karşın travma bakan hekimlerin bilgi düzeyinde anlamlı yükseklik saptanmadı (p>0,05). İlginç olarak çocuğu olanların ise bilgi düzeyi grubun kalanına göre daha düşüktü (p<0,01).

Sonuç:

Bu anket çalışması, travma hastası bakan hekimlerin çocuk araç güvenliği konusunda yüksek bilgi düzeyine sahip olduğunu düşünmesine karşın aslında bilgi düzeylerinin diğer hekimler kadar olduğunu ortaya koymaktadır.