Giriş:

Karbonmonoksit zehirlenmesi başta gelişmekte olan ülkelerde olmak üzere tüm dünyada önemli bir sağlık problemi olmaya devam etmekte ve zehirlenme nedeniyle çocuk acil servislerine başvuran hastaların önemli bir bölümünü oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı, çocuk acil servisimizde karbonmonoksit zehirlenmesi nedeniyle takip ve tedavi edilen hastalarda klinik şiddet, morbidite, hastanede kalış süresi, yoğun bakım ihtiyacı ve sistemik etkiler arasındaki ilişkiyi araştırmaktır.

Yöntemler:

Çalışmaya karbonmonoksit zehirlenmesi ile başvuran çocuk acile başvuran 18 yaş altı 232 çocuk dahil edildi. Değerlendirme ileriye yönelik olarak yapıldı. Tüm hastaların epidemiyolojik özellikleri, şikayetleri, fizik muayene ve yaşamsal bulguları kaydedildi. Karboksihemoglobin düzeyi, oksijen satürasyonu, elektrokardiyografi, tam kan sayımı, karaciğer ve böbrek fonksiyonları, kardiyak enzimler çalışıldı ve Glasgow Koma skoru (GKS) hesaplandı.

Bulgular:

İki yüz otuz iki hasta için ortalama yatış süresi 7,08±1 saat olarak hesaplandı ve ortalama karbonmonoksit gazına maruz kalma süresi 3,17±2,5 saat olarak hesaplandı. Daha uzun süre maruz kalan hastalarda daha yüksek karboksihemoglobin düzeyleri ve kardiyotoksisite, azalmış GKS ve artmış yoğun bakım ihtiyacı saptanmıştır (p<0,01). Karboksihemoglobin düzeyleri ile hastanın klinik şiddeti, GKS ve yoğun bakım ihtiyacı arasında korelasyon yokken (p>0,05) özellikle %30 ve üzeri seviyelerde kardiyak ve nörolojik hasarı artırdığı saptanmıştır. Hiçbir hastada kalıcı nörolojik, kardiyak veya renal hasar gelişmedi.

Sonuç:

Karbonmonoksit gazına uzun süre maruz kalmanın morbiditeyi artırdığını ve diğer epidemiyolojik, klinik ve laboratuvar parametrelerine önemli bir etkisi olmadığını ve yüksek orandaki karboksihemoglobin seviyelerinde organ etkileniminin belirginleştiği ancak sekel değişiklik bırakmadığını değerlendirdik.

Anahtar Kelimeler: Karbonmonoksit, karboksihemoglobin, morbidite, çocuk acil, zehirlenme