ÖZET

Koronavirüs hastalığı-2019, bir solunum sistemi enfeksiyonu olmasının yanı sıra çok sayıda fiziksel, zihinsel ve psikososyal problemlere yol açmaktadır. Pandemi süresince koruyucu önlem olarak çocuklar evlerinde kalmak zorunda bırakılmıştır. Bu nedenle pandemi süresince ev kazası nedenli çocuk acil servis başvurularının sayısını ve özelliklerini değerlendirmeyi amaçladık.

Bu kesitsel çalışmaya sokağa çıkma yasağının olduğu iki periyod ve bu periyodların bir önceki yıl karşılıklarında ev kazası nedeniyle başvuran 18 yaş altı çocuklar dahil edildi. Demografik ve klinik veriler yaş, cinsiyet, başvuru zamanı, çocuk acile başvuruya kadar geçen süre, ev kazasının türü, tıbbi ve cerrahi müdahaleler, acil serviste kalış süresi, hastaneye ya da yoğun bakıma yatış ve mortaliteyi içermekteydi. Sokağa çıkma yasağı periyodlarına ait veriler bir önceki yıl kontrol periyod ile karşılaştırılırken Mann-Whitney U testi, t-testi ya da ki-kare testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık p≤0,05 olarak kabul edildi.

Çalışmaya 744 hasta alındı. Sokağa çıkma yasağı periyodları ve kontrol periyodlar arasında yaş, cinsiyet, kazadan sonra geçen süre, hastaneye yatış oranları açısından anlamlı fark saptanmadı. Her iki sokağa çıkma yasağı periyodunda ev kazalarının tüm hastalara oranı kontrol periyoda göre anlamlı olarak yüksekti (p=0,001 vs. p<0,001). Her iki sokağa çıkma yasağı süresince zehirlenme ve gastrointestinal sistemde yabancı cisim oranlarında artış saptandı (%0,7 vs. %0,3, p=0,001; %0,7 vs. %0,1, p<0,001 zehirlenme için %0,4 vs. %0,1, p<0,001 vs. %0,8 vs. %0,1, p<0,001 gastrointesinal sistemde yabancı cisim için). Travma oranının ise ikinci sokağa çıkma yasağı periyodunda arttığı görüldü (%1,2 vs. %0,3, p<0,001).

Çalışmamızda sokağa çıkma yasağı periyolarında ev kazalarının özellikle de gastrointestinal sistemde yabancı cisim ve zehirlenme oranlarının arttığını gösterdik. Bu nedenle pandemi gibi küresel felaketler durumunda sağlık otoriteleri çocuk ve ergenler için daha güvenli bir çevre yaratmak adına koruyucu hizmetler ve sağlık hizmetleri stratejilerini geliştirmelidir.