ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı Amerikan Pediyatri Akademisi/Spor Hekimliği ve Fitness Konseyi (APA/SHFK) güvenlik kılavuzuna göre yaralanma biçimlerinin ve şiddetinin ileriye yönelik analizi ve ebeveynlerin güvenlik farkındalığının ve davranışının raporlanmasıdır.

Yöntemler:

Ardışık olarak 299 hasta çalışmaya alındı. Yaralanma şiddetinin ölçümü kısaltılmış yaralanma ölçeği (KYÖ) ve sedasyon altında yapılacak işlem/ameliyat gereksinimine göre yapıldı. Risk faktörleri APA/SHFK önerilerine göre tanımlandı.

Bulgular:

İki yüz yirmi dokuz hastanın %99’u (296/299) şiddetli/ciddi veya orta KYÖ skoruna sahipti. Hastaların %49’unda (147/299) cerrahi müdahaleye veya sedasyon altında yapılan kırık manipülasyonuna ihtiyaç duyuldu. Çocukların %72’sinin yaralandığı sırada yanlarında bir yetişkin bulunmaktaydı ve yaralanmaların %55’i (164/299) koruyucu güvenlik araçları kullanılırken gerçekleşti. Yaralanmaların %86’sı (255/299) trampolin üzerinde birden fazla çocuk varken gerçekleşti. Yaralanmaların %42’si (126/299) 6 yaşından küçük çocuklarda görüldü ve %23’ünde (70/299) çocuklar yüksek riskli bir manevra denemişti. Altı yaşın altındaki çocuklar yaşça büyük çocuklarla karşılaştırıldığında daha şiddetli yaralanmalara dayanamadı (p=0,81). Çelişkili bir şekilde, trampolin üzerinde daha az çocuk bulunması daha şiddetli yaralanmalara dayanabilme ile ilişkiliydi (p=0,03). Hastaların %83’ü (248/299) yaralanmanın öncesinde trampolinlerin tehlikelerinin farkında olduklarını belirtti.

Sonuç:

Bu çalışma APA/SHFK’nin ev tipi trampolin kullanımını ve trampolini birden fazla kişinin ve küçük çocukların kullanımını teşvik etmeyen görüşlerini desteklemektedir. Güvenlik ekipmanları, yüksek riskli manevralardan kaçınmak, ebeveyn gözetimi ve ebeveynlerin trampolinlerin tehlikelerinin farkında olması gibi durumlarda bile yaralanma şiddetini azalmadı. Trampolinlerin “güvenli” kullanımı gibi bir durum söz konusu değildir ve şiddetli yaralanmalar ebeveynlerin en dikkatli olduğu durumlarda bile gerçekleşebilir.