ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı ilk kez afebril nöbet geçirerek çocuk acil servisine getirilen çocuklarda nöroradyolojik bozukluk saptanma sıklığının ve hangi hastalarda bu riskin daha yüksek olduğunun belirlenmesidir.

Yöntemler:

Çocuk acil servisinde ilk afebril nöbet nedeniyle izlenen ve ilk 24 saat içinde kraniyal görüntüleme yapılmış olan 173 hasta geriye dönük incelendi. Görüntüleme sonucunda acil medikal ya da cerrahi girişim gerektiren lezyonlar klinik olarak acil intrakraniyal patoloji olarak tanımlandı. Yaş, nöbet özellikleri, nöbet açısından predispozan faktör varlığı, nöbet sonrası yeni nörolojik bozukluk olması ve nöbet öncesinde bazal nörolojik bozukluk olması ile nöroradyolojik bulgular arasındaki ilişki karşılaştırıldı.

Bulgular:

Hastaların 103’ü (%59,5) erkek, 70’i (%40,5) kız idi. Ortalama 80±60,4 ay (1- 204 ay) idi. Hastaların %50,3’üne (87/173) bilgisayarlı tomografi, %28,9’una (50/173) manyetik rezonans, %20,8’ine (36/173) bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans görüntüleme yapıldı. Olguların %24,3’ünde nöroradyolojik bozukluk saptandı. Acil intrakraniyal patoloji saptanma oranı ise %5,2 idi. Parsiyel tipte nöbet geçiren, yeni nörolojik defisit saptanan, nöbet öncesinde bazal nörolojik bozukluğu olan, öyküsünde nöbet açısından predispozan faktör saptanan ve 24 ay ve altında olan hastalarda nöroradyolojik bozukluk sıklığı anlamlı yüksek saptandı.

Sonuç:

İlk kez afebril nöbet geçirme nedeniyle acil servise başvuran hastalar arasında 24 ay ve altında olan, parsiyel nöbet geçiren, bazal nörolojik bozukluğu olan, nöbet sonrası yeni nörolojik bulgusu olan ya da öyküde predispozan faktörü saptanan hastalarda acil kraniyal görüntüleme planlanması akılcı görünmektedir.