ÖZET

Giriş:

Bu çalışmada ambulans ile çocuk acil servise getirilen olguların klinik ve demografik özellikleri incelendi. Amacımız, ambulans ekiplerince ve acil serviste yapılan müdahaleleri ve konulan tanıları belirlemek, olguları transfer edilen yer ve transfer şekillerine göre sınıflamak, sevk uygunluğunu değerlendirmek ve bulgularımızla sevk zincirinin verimliliğini artırmaya katkıda bulunmaktır.

Yöntemler:

Hastanemiz çocuk acil servisine ambulansla getirilen 542 olgu ileriye yönelik olarak izlendi. Olguların özellikleri ambulans müdahale formu, hastanemiz otomasyon sistemi, acil servis muayene defteri kayıtları ve hemşire gözlem kayıtlarından elde edildi.

Bulgular:

Olguların %2,54’ü (n=542) çocuk acil servisimize ambulans ile gelmişti. Yeşil alan başvurusu tüm aylarda (%71,9-82,9) en fazlaydı. Hastaların %4,7’si şehir dışından gelmişti. Hastaların %49,4’ü evden, %48,8’i başka bir hastane ya da sağlık kurumundan alınmıştı. Transport şekline göre primer olgular %53,2, sevki kabul edilen olgular %36,1, sevki kabul edilmediği halde İl Acil Sağlık Hizmetleri Koordinasyon Komisyonu kararı ile getirilen olgular %10,5 idi. Ambulans ön tanıları ve acil serviste konulan tanılar incelendiğinde %79,2’sinde tanılar uyumluydu. Ambulans ekipleri tarafından hastaların çoğunun vücut sıcaklığının ölçülmediği ve solunum sayısının kaydedilmediği görüldü. Acil serviste endotrakeal entübasyon yapılan dört hastaya ambulansta endotrakeal entübasyon yapılmamıştı. Hastaların %15,5’i gözleme gerek kalmadan acil servisten taburcu edilirken, çoğunluğu (%55,7) acil gözlem ünitesinde takip edildi. Hastaların %89,9’unun şifa ile taburcu olduğu, %1,5’unun sevk olduğu, %0,9’unun eksitus olduğu görüldü.

Sonuç:

İlimizde hastaneler arası nakilde ambulans kullanımının sık olduğu, hastanemizin şehir içi ve şehir dışından gelen hastalara acil bakım hizmeti verdiği, ambulans ekipleri tarafından çocuk hastalara bazen uygun ve gerekli müdahalede bulunulmadığı görüldü. Vital bulguların kaydedilmesi, yorumlanması, hastalara zamanında ve etkin müdahale açısından önemlidir. Çocuk hastalarda da gerçek acil durumlar tanınmalı ve uygunsuz ambulans kullanımının önüne geçilmelidir.

References

Zibulewsky J. The Emergency Medical Treatment and Active Labor Act (EMTALA): what it is and what it means for physicians. Proc (Bayl Univ Med Cent). 2001;14:339-46.

Sirbaugh PE, Meckler G. Prehospital pediatrics and emergency medical services (EMS). Updated: Apr 30, 2020. Available at: https://www.uptodate.com/contents/prehospital-pediatrics-and-emergency-medical-services-ems#!

Yılmaz HL (çeviri editörü). Çocuk Acil Tıp Kaynak Kitabı. 5. Baskı. İstanbul: İstanbul Tıp Kitabevi; 2016.

Booker MJ, Shaw AR, Purdy S. Why do patients with ‘primary care sensitive’ problems access ambulance services? A systematic mapping review of the literature. BMJ Open. 2015;5:e007726.

Camasso-Richardson K, Wilde JA, Petrack EM. Medically unnecessary pediatric ambulance transports: a medical taxi service? Acad Emerg Med. 1997;4:1137-41.

American Academy of Pediatrics. Committee on Pediatric Emergency Medicine. Overcrowding crisis in our nation’s emergency departments: is our safety net unraveling? Pediatrics. 2004;114:878-88.

Burokienė S, Raistenskis J, Burokaitė E, Čerkauskienė R, Usonis V. Factors determining parents’ decisions to bring their children to the pediatric emergency department for a minor illness. Med Sci Monit. 2017;23:4141-8.

Çocuk Acil Tıp ve Yoğun Bakım Derneği. Türkiye’de ve Dünya’da Çocuk Acil Tıp Hizmetleri Mevcut durum ve Durum ve Öneriler. 2008. Erişim adresi: http://cayd.org.tr/files/turkiye-ve-dunyada-cocuk-acil-tip-hizmetleri-raporu-mV.pdf

Ökçesiz AK, Kozaci N, Avcı M, Demirel B. The evaluation of pediatric forensic cases presented to emergency department. Disaster Emerg Med J. 2018;3:75-81.

Çakır EP. Çocuk acil servise 112 acil ambulans ile getirilen olguların özellikleri ve 112 acil ambulans tarafından konulan tanıların acil servis tanıları ile karşılaştırılması. Uzmanlık Tezi, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Ankara: 2017.

Mönür M, Gülen M, Avci A, Satar S. Evaluation of patients admitted to pediatric emergency service by 112 ambulance. Medical Journal of Bakırköy. 2018;14:253-62.

Güngör A, Hanalioğlu D, Türk NE, Çatak AI. Evaluation Of Patients Who Applied To Pediatric Emergency Department With A Ground Ambulance. J Pediatr Emerg Intensive Care Med. 2020;7:19-23.

Ramgopal S, Elmer J, Escajeda J, Martin-Gill C. Differences in prehospital patient assessments for pediatric versus adult patients. J Pediatr. 2018;199:200-5.e6.

Diggs LA, Sheth-Chandra M, De Leo G. Epidemiology of pediatric prehospital basic life support care in the United States. Prehosp Emerg Care. 2016;20:230-8.

Dayal P, Horeczko T, Wraa C, Karsteadt L, Chapman W, et al. Emergency medical services utilization by children. Pediatr Emerg Care. 2019;35:846-51.

Kıdak L, Sofuoğlu T, Keskinoğlu P, Ölmezoğlu Z. A motivating experience for emergency medical services: the first Turkish Ambulance Rally. Turkish Journal of Trauma & Emergency Surgery. 2009;15:584-90.

Aydın T, Aydın Ş, Köksal Ö, Özdemir F, Kulaç S, et al. Evaluation of features of patients attending the emergency department of Uludag University Medicine Faculty Hospital and Emergency Department practices. JAEM 2010;9:163-8.

Atabek ME, Oran B, Çoban H, Erkul İ. Çocuk Acile Başvuran Hastaların Özellikleri. S.Ü. Tıp Fak Derg. 1999;15:89-92.

Yazar A, Akın F, Türe E, Odabaş D. Evaluation of Forensic Cases Admitting to Pediatric Emergency Clinic. Dicle Medical Journal. 2017;44:345-53.

Sever M, Saz EU, Koşargelir M. An evaluation of the pediatric medico-legal admissions to a tertiary hospital emergency department. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2010;16:260-7.

Özdemir AA, Elgörmüş Y, Çağ Y. Evaluation of The Pediatric Forensic Cases Admitted to Emergency Department. Int J Basic Clin Med. 2016;4:1-8.

Yücel AB, Sütoluk Z, Yılmaz HL, Akbaba M, Aytaç N. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Servisi’ne 2004 yılında başvuran ve adli vaka olarak kayıtlara geçen olguların değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni. 2005;10:90-5.

Bucak IH, Almış H, Benli S, Geyik M, Turgut M. An Evaluation of Patients Brought to the Pediatric Emergency Department by Ambulance. J Pediatr Emerg Intensive Care Med. 2020;7:62-8.

Hewes H, Hunsaker S, Christensen M, Whitney J, Dalrymple T, et al. Documentation of pediatric vital signs by EMS providers over time. J Pediatr Surg. 2016;51:329-32.

Carlson JN, Gannon E, Mann NC, Jacobson KE, Dai M, et al. Pediatric out-of-hospital critical procedures in the United States. Pediatr Crit Care Med. 2015;16:e260-7.

Atilla ÖD, Oray D, Akın Ş, Acar K, Bilge A. Acil servisten bakış: ambulansla getirilen hastalar ve sevk onamları. Turk J Emerg Med 2010;10:175-80.

Çocuk Acil Servise Ambulans ile Getirilen Olguların Klinik ve Demografik Özellikleri

ÖZET

References