Giriş:

Çalışmanın amacı, Türkiye’de üçüncü basamak çocuk yoğun bakım üniteleri ve çocuk acil servislerinin yüksek akışlı nazal kanül oksijen tedavisi pratiklerini ve görüşlerini karşılaştırmaktır.

Yöntemler:

Çocuk Acil ve Yoğun Bakım Derneği’ne üye olup bir üçüncü basamak çocuk yoğun bakım ünitesi veya çocuk acil servisi sorumluluğunu yürüten hekimlere dernek e-posta sistemi üzerinden anket gönderildi. Ankette ünitenin özellikleri, yüksek akışlı nazal kanül oksijen tedavisi pratiği ve bu tedavi ile ilgili görüşleri soruldu. Yüksek akışlı nazal kanülün kullanıldığı patolojiler ve beklenen başarıya 0 ile 10 arasında puan verilmesi istendi (0: Tamamen etkisiz; 10: Çok etkili).

Bulgular:

Toplam 14 çocuk yoğun bakım ve 17 çocuk acil servis çalışmaya dahil edildi. En sık kullanılan ve en yüksek başarı puanı olan patoloji bronşiyolitti. Nöromusküler hastalıklarda kullanım acil serviste daha sıktı (p<0,05). Sepsis, akciğer kontüzyonu, hızlı ardışık entübasyon ve non-invaziv mekanik ventilasyon uyumsuzluğu nedeniyle kullanım yoğun bakımda daha sıktı (p<0,05). Maksimum akış hızları açısından yoğun bakım ve acil servisler açısından fark saptanmadı (p>0,05). İzlemde, yoğun bakımlar akciğer grafisini ve acil servisler bir solunum şiddet skorunu daha sık kullanıyordu (p<0,05). Hava kaçağı sendromu komplikasyonu yoğun bakımlarda daha sıktı (%35,7’ye karşılık 0; p<0,05). Tüm üniteler yüksek akışlı nazal kanül oksijen tedavisini uygulaması kolay bir yöntem olarak tanımladı. Acil servislerin %94,1’i ve tüm yoğun bakım üniteleri tedavinin hasta için rahat olduğunu belirtti.

Sonuç:

Yüksek akışlı nazal kanül oksijen tedavisi solunum sıkıntısına neden olan çeşitli patolojilerde kullanılmaktadır. Ünitelerin bu tedaviyi kullanım pratikleri kısmen örtüşmektedir. Uygulaması kolay, hasta konforunu artıran ve etkin bir yöntem olarak düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: Yüksek akışlı nazal kanül oksijen tedavisi, çocuk yoğun bakım, çocuk acil servisi, solunum sıkıntısı, bronşiyolit